پایگاه خبری تحلیلی هزارماسوله23:29 - 1400/07/05
یادداشت/کوثر فخری

یادی از مرد مهربان و حامی همیشه همراه پاوه

معلمی که در بیشتر #انجمن های #مردم_نهاد شهرستان فعالیت داشتن، دغدغه مردم را داشتند و از هیچ همراهی و کمکی دریغ نمی‌کردند...

به گزارش هزارماسوله ،یک روز که بهار بود و دل‌هایمان گرم زندگی، تصمیم گرفتیمجشن گلاببگیریم. می‌دانستیم که کارگاه گلابگیری دارند. نمی‌دانم کاک امیر پیشنهادش را داد یا ما به او گفتیم که همراهیمان کند، ولی می‌دانم که با چهره‌ای متبسم گفتند:شما  جوان هستید و به گردشگری علاقمند هستید و فعالیت دارید، حتما خیلی خوب می‌توانید این جشن را برگزار کنید.حتما خودم هم کمک خواهم کرد.

 

ما هم خوشحال از این همراهی، دنبال مجوزها و کارهای جشن افتادیم. خرداد سال ۹۶ بود که جشن را با مشورت و همراهیمرحوم کاک امیرحاتمیبرگزار کردیم.

 

به باغشان رفتیم و از ما پذیرایی کردند. دخترهایشان را معرفی کردند و از خودشان گفتند. دخترهایش، آخ دخترهایش امشب چه حالی دارند...

 

چقدر توی دل آدم خالی می شود وقتی مرگ اینقدر بیرحمانه آشنا و دور و نزدیک را بدون استثناء قائل شدن برای ذات آدم‌ها، با خودش می‌کشد و می‌برد.

 

امروز پاوه ی ما کاک امیرش را از دست داد. حالا که به شخصیتشان و برخوردشان فکر می‌کنم، جدیّت و مصمم بودنشان برای انجام فعالیت‌های اجتماعی را به یاد می‌آورم. شاید آن روزها شناخت زیادی ازشان نداشتم، اما پیش زمینه‌ی ذهنیم، مصاحبه‌ای بود که با مادرشان مرحومه سیده طوبی حسینی انجام داده بودم.

 

 مادر کاک امیر مثل مرحوم پدربزرگم،شکسته بندمحلی بودند و در کارشان تبحر داشتند. با اشتیاق با ایشان و خانواده‌یشان آشنا شدم. طبیعی بود ؛ مادر مهربان پاوه (توصیفی که در مصاحبه‌م ازشون داشتم) اینچنین پسر و پسرانی را تربیت کنند و به جامعه تقدیم کنند که مرد مهربان پاوه شود...

 

چقدر امروز از همراهی مردم چه در فضای مجازی و چه حقیقی متحیر شدم، گرچه با توجه به شناختی که از کاک امیر پیدا کردم ، حس همراهی مردم را بسیار محتمل می‌دانستم.اما باز هم با وضعیت بسیار وخیم کرونایی در پاوه، مردم در مراسم تدفین سنگ تمام گذاشتند.هیچ‌کس نمی‌توانست با خانواده کاک امیر همراهی و همدردی نکند. در سخت‌ترین شرایط هم اموات پاوه به دست ایشان و همکارانشان تدفین می‌شدند.

 

معلمی که در بیشتر انجمن های مردم نهاد شهرستان فعالیت داشتن، دغدغه مردم را داشتند و از هیچ همراهی و کمکی دریغ نمی‌کردند.

 

اکنون که پاییز است و دل‌ها سرد از روزهای بحرانی و تلخ، سخت می‌توان همراهانی از جنس و به رنگ کاک امیر یافت که بی دریغ کمک حال انسان و طبیعت و حتی اموات باشد.

 

روحشان شاد و یادشان گرامی و پر رهرو باشد

 

کوثرفخری خبرنگار هزارماسوله