روز بیست و سوم مهر بر جامعه ی عصای سفید به دستان مبارک باد
تلاش و امید به زندگی نابینایان و رشد و پیشرفت در زمینه های مختلف سبب آرامش آنان و نشان دهنده ارزشمندیشان در جامعه است و میتواند درس بزرگی برای افراد بینا باشد .
جامعه باید بکوشد با درک صحیح از آنان و خواسته های منطقی و به حقشان زمینه زندگی و شغل مستقل را برایشان فراهم کند.
رودکی پدر شعرفارسی در عمل اثبات کرد که نابینائی مساوی شکست و خزان زندگی نیست.
نوع رفتار جامعه با نابینایان در زندگی و حالات روحی و روانی آنان تاثیر دارد برای نمونه در مواجهه با آنان حتما باید آنها را با نامشان صدا کرد وآنان را از حضور خود در کنارشان آگاه کنیم و حتما خود را دقیق و کامل معرفی نمائیم و از کمکهائی که از استقلالشان می کاهد پرهیز کنیم و با ترحم رفتار نکنیم یا از کلماتی مانند اینجا و آنجا و اینطرف یا آنطرف برای هدایت و راهنمائیشان استفاده نکنیم و حتما از کلمات دقیق و با معنای مشخص استفاده نماییم و یا در مصابحت روبرویشان بنشینیم
و بدون اجازه وسایل شخصیشان را جابجا نکنیم.
روانشناسان معتقدند نابینا میخواهدمستقل باشد ترحم را دوست ندارد میتواند از استعداد خود استفاده و به رشد و کمال برسدبنابراین خانواده و مربیان و معلمین باید اجازه بدهند خودشان اداره امور کنند و تنها از دور مراقب باشندخطری تهدیدشان نکند.
نابینایان بیدار دلانی هستند که خدای بزرگ را از درون می یابند و با او به راز و نیاز می پردازند .
رودنباخ اولین نابینائی که در مورد نابینایان کتاب نوشت در رابطه با نابینایان و دین و مذهب چنین گفته است.
باید دانست که عده ای از نابینایان بدون اینکه در عبادتگاه هاو مراکز مذهبی و دینی به سر برند دین را بهترین وسیله برای توسل و رسیدن به خدا و تسکین دردها و رنجهای خود میدانندپس ارتباط آنان با خدای خودحقیقی و دوراز هر گونه ریا و تظاهر و تکبر است
فرزند زیبای نابینای من گر به تاریکی اسیری وای من
لیک ایمان در دلت تابنده است نور هستی در وجودت زنده است
قلب تو روشن تر از آینه است شوق و شور زندگی در سینه است
نادیاابراهیمی کارشناسی‌ارشد روانشناسی
