یادداشت/

تغییرات شهرسازی و معماری پس از بحران خاموش کرونا در سطح جهان و منطقه

سرویس: صرفا جهت اطلاعکد خبر: 298918|11:46 - 1399/08/17
نسخه چاپی
 تغییرات شهرسازی و معماری پس از بحران خاموش کرونا در سطح جهان  و منطقه
کرونا ویروس جهش یافته از یک پدیده پزشکی به پدیده اجتماعی، اقتصادی و در پی آن شهرنشینی تبدیل شد و بر عکس سایر اپیدمی ها این بار کرونا، ثروتمند و فقیر را به یک میزان درگیر و مبتلا میکند،

به گزارشهزار ماسوله، بیشتر از یک ماه در خانه ماندن اجباری آنقدر کافی هست که به تمام اجزای خانه و به حس و حال تک تک لحظه‌هایش بیشتر دقت کنی و با خود فکر کنی که چطور خانه‌ها می‌توانستند مطلوبتر و  کاربردی‌تر باشند و چه بهتر که  خانه ها  بالکن و فضای باز و یا پشت بام و پنجره ایی با نمای دیدنی داشته باشد!و یا پیاده روهایی استاندارد  برای روزها  و  شبهایی که بخواهی قدمی بر آن بزنی و هوایی بخوری..و حالا از خود می‌پرسی که آیا جهان پس از کرونا قرار است ساختمانهایش تغییر کند؟ یا چطور می‌توان شهرها را برای مبارزه با همه‌گیری‌های مشابه در آینده دوباره طراحی کرد تا آماده‌تر و بهتر با بحران روبرو شود.در طول تاریخ شیوع بیماری سبب ایجاد نوآوری‌هایی در طراحی شهری شده است.برای مثال بیش از یک قرن پیش مبارزه با بیماری همه‌گیر تب اسپانیایی که موجب کشته شدن تعداد زیادی از مردم جهان و ایران  شد، این ویروس در موج های  مختلف وارد کشور شد و گفته می‌شود ۱ تا ۲ میلیون نفر از هموطنانمان قربانی این اپیدمی  شدند .امیر افخمی، استاد دانشگاه جرج واشنگتن در این رابطه در مقاله ایی به اسم «تجربه ایران از پاندمی ۱۹۱۸ آنفلوآنزا» می‌نویسد: «خطرات فیزیکی آنفلوآنزا در ایران عظیم بود و چیزی بین ۸ تا ۲۱ درصد جمعیت در این اتفاق کشته شدند. ایران جزو کشورهایی است که بیشترین آسیب را از شیوع آنفلوآنزا در سال ۱۹۱۹ دید..بدون شک پاندمی ویروس کرونا و اطلاع از شیوه انتقال سریع ویروس هم باعث تغییرات زیادی در کل جنبه های زندگی روزانه بخصوص  در حوزه های بهداشتی و حوزه معماری و ساخت فضاهای  شهری و ساختمان ها می‌شود. بنابراین باید در انتظار تغییر طراحی شهرها بود.تاب‌آوری شهرها در برابر سوانح طبیعی و انسان ساخت از اصولی است که به‌طور معمول در فرآیند توسعه نادیده یا کم‌اهمیت تلقی شده، اما یک‌باره در بحران‌ها مد نظر قرار می‌گیرد و منجر به تغییراتی در برنامه‌ریزی و طراحی محیطی می‌شود.کرونا ویروس جهش یافته از یک پدیده پزشکی به پدیده اجتماعی، اقتصادی و در پی آن شهرنشینی تبدیل شد و بر عکس سایر اپیدمی ها این بار کرونا، ثروتمند و فقیر را به یک میزان درگیر و مبتلا میکند، اما همواره گروه های آسیب پذیر به دلیل ناتوانی در رعایت بهداشت، الزام برای کار و تامین حداقل معیشت خانواده و پرسه زنی اجتماعی بیشتر در معرض خطر هستند که زمینه دیگری برای ابتلای  اجتماعی و اقتصادی همه گروه ها فراهم می کند.

 

استفان آمبروز"، تاریخدانِ سرشناس، در وال استریت ژورنال نوشت: "یکی از اولین چیزهایی که وقتی در ارتش هستید به شما آموزش داده می شود این است که وقتی شما و هم قطارانتان در محدوده آتشِ توپخانه و گلوله دشمن قرار دارید، نباید در یک مکانِ محدود و کوچک تجمع کنید"و اما شهرهای پاوه واورامانات نیزاز این گذرهای واتفاقات مستثنی نیست ودرگذر تاریخ مشاهده گردیده است که چگونه شهر و روستاها ازشیوع آنفلانزای اسپانیایی تا شیوع طاعون درمنطقه  وهمچنین جنگ های مختلف قومی وقبیله ایی  تا جنگ ایران وعراق وبلاهای طبیعی ازجمله زلزله که چه روزها و شب های  دردناکی  برای مردم منطقه داشته است و شهرها  و روستاهایی که  ویران وباز ازنو ساخته شدند.شهرهای پاوه واورامانات باتوجه به شرایط توپوگرافی وطبیعی ومرز بودن باکشور عراق، شرایط ویژه ایی با مناطق دیگر ایران دارد واز این حیث بسیار پراهمیت است .که باید به آن بیشتر توجه شود و  باتوجه به شرایط موجود درمحیط های شهری وروستایی  پر واضح است که هنوز به این شرایط توجهی خاصی نمی گردد و باید به طور اساسی رویکردد معماری بافت شهری و روستایی کاملا عوض شود ومردم  درشرایط بحرانی  آسیب کمتری ببیندند و اما پاوه و منطقه اورامانات در این  زمینه، خصوصیات ومعایبی در بحث شهری وبرون شهر دارند که به چند مورد از آن ها اشاره میکنم

 اولین اقدام  تشکیل ستاد بحران منطقه ایی پاوه و اورامانات با حضور تمامی ارگانهای تاثیرگذار وافراد فعال منطقه  و انجمن های خودجوش و مردمی

 تغییر در ساختارشهری وروستایی بخصوص درنحوه ی ساخت وسازهادرشهرهای پاوه واورامانات باتوجه به نوع توپوگرافی منطقه

 ارتقاء راههای شریانی ومهم  و اتصال جاده های  شهری  و روستایی به نقاط امن.

    طراحی پیاده رو های شهری باتوجه به شرایط بحرانی  وترسیم از آینده شهری با حضور متخصصان شهری وشورای های شهر و روستا و گنجاندن آن در طرحهای تفضیلی شهر وطرح هادی روستای

 ایجاد تشکلهای خود جوش و  مردمی در برابر بحران های سخت واستقرار دفاتر مردمی در  نقاط و حوزهای مختلف شهر و حمایت از آن ها که قطعا  تاثیرات مثبتی در کنترل حوادث و بحران ها  دارند ایجاد بسترهای آموزشی وارتقا فرهنگ شهرنشینی ایجاد انبارها وزاغه برای دپوی تامین کالاهای اساسی

 

ایجاد مکان های امن و قابل دسترسی برای مردم با توجه به شرایط ویژه و  مرزی بودن منطقه

 

توجه به امر شفاف سازی در طراحی شهری وسیاستهای شهری

 توجه ویژه به جلو گیری از تخلفات در ساخت وسازهای شهری  و روستایی ولزوم تحقق شهری هوشمند

و در پایان کرونا هم فرصت است و هم تهدید.فرصت برای مرور مجدد راهکارهای شناخته شده ای که کمتر از آنها استفاده می کردیم و تهدید از لحاظ تقویت و شکل‌گیری عادتهای نامناسبی که در آینده پس از کرونا نیز تداوم داشته باشد.

فردین رحیمی

کارشناس ارشد شهرسازی

 

 

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد