سخنی کوتاه با موسسات و انجمن های خیریه مردم نهاد شهرستان پاوه

به گزارشهزار ماسوله، بی شک میتوانم ادعا نمایم که در دیاری زندگی میکنم که مردمانمان معنای واقعی این بیت شعر گرانبها را خوب درک نموده اند :
((  چو عضوی بدرد آورد روزگار  ))
  ((   دگر عضوها را نماند قرار   ))
یاری رساندن و کمک به همنوعان را شاید بزرگترین هنر مردمان این شهرستان باید دانست که همواره به آن افتخار نموده ایم .

در چند روز اخیر که بحران کرونا ویروس دامنگیر تمامی جهان گشته و به طبع آن مردمان سرزمین اهورایی اورامان را نیز درگیر خود نموده است مردمان این دیار با سخاوت بی نظیرشان به یاری همنوعان خود شتافته اند که این بجز سخاوت و راد مردی مردمان این دیار هیچ دلیل دیگری ندارد .
مردمان این دیار میبخشند چون به بخشش و کمک و یاری اعتقادی قلبی و دیرینه دارند .
وجود چندین موسسه و انجمن های خیریه مردم نهاد در این شهرستان مهر تاییدی است بر این ادعا
بی شک نیت دوستان در تاسیس این مراکز خیریه همان کمک به همنوع است که این افراد نیز در میان همین مردمانی هستند که همواره بانی خیر بوده و هستند .
در اینجا به همه این عزیزان خسته نباشید میگویم و در برابرشان سر تعظیم فرود می آورم و میگویم دست مریزاد .
طبق آمارهای منتشر شده از سازمانهای مردم نهاد خیریه ای در شهرستان پاوه در چند روز اخیر مبالغ قابل توجه ای به حساب های معرفی شده از جانب این موسسات واریز گردیده که بی گمان در کمترین زمان ممکن بنا به تشخیص این موسسات به دست نیازمندان رسیده است و گوشه ای از مشکلات قشر ضعیف جامعه مرتفع گردیده است .
اما نکته ای که میخواهم در این مجال عرض نمایم و شاید بتوان آن را بعنوان نقصی در امورات این موسسات نام برد :
#نبود یک لیست واحد در میان موسسات مختلف سطح شهرستان میباشد .
دیروز دو قضیه کاملا متفاوت برای من اتفاق افتاد که بازگو نمودن آن شاید تلنگری اول برای شخص من و دوم برای بهتر خدمت نمودن این موسسات باشد .
1. دیروز برای خرید مرغ به یکی از مرغ فروشی های سطح شهر مراجعه نمودم با صحنه ای روبرو شدم که از یک طرف باعث شادی و از طرفی باعث ناراحتیم گردید :
یکی از همشهریان در کنار مرغ فروشی ایستاده بود و مرا صدا کرد . فلانی اگر میخواهی مرغ بخری بیا و این چند مرغ مرا بخر . دلیلش را پرسیدم ودر جواب گفت : به لطف همشهریانم ۱۲ عدد مرغ و مقداری دیگر وسایل به من کمک کرده اند و برای اینکه این مرغ ها خراب نشوند و جایی برای نگه داشتنشان ندارم مجبورم آنها را بفروشم  از طرفی خوشحال شدم که مردمانی اینچنین بخشنده داریم و از طرفی نگران از بی برنامه گی و احساساتی برخورد نمودن این موسسات .
به هر حال این قضیه به هر طریق گذشت ..
2. در مسیر برگشتم به خانه به نفری دیگر برخورد نمودم و بعد از سلام و احوالپرسی معمولی در زمان کرونا به دور از دست دادن و رعایت فاصله قانونی گفت : فلانی چند روزی است بخاطر شیوع این بیماری نتوانسته ام درآمدی داشته باشم . باور کنید در خانه ام چیزی برای خوردن پیدا نمیشود اما عزت نفسم اجازه نمیدهد به هیچ کسی در این باره حرفی بزنم اگر میتوانی دادم را بجایی برسان .
نمی دانستم آیا این قضایای امروز که برایم پیش آمد یک آزمایش الهی بود یا دلیلی برای بیان این موارد و یادآوری به موسسات خیریه .
امیدوارم موسسات خیریه فعال در سطح شهرستان با برنامه ای منسجم تر به نحوی در این شرایط موجود که ویروس کرونا بسیاری از مردم این شهر را بیکار نموده و زندگی را برای این قشر سخت و طاقت فرسا نموده است و به خاطر عزت نفس بلندشان حاضر نیستند این مشکلات را بیان نمایند با شناسایی دقیق تر این افراد کمک ها و مساعدات مردم خیر شهرستان را به دست تمامی افراد نیازمند برسانند و این کمک ها را به نسبت مساوی تقسیم نمایند .
امیدوارم با رعایت اصول بهداشتی و رعایت طرح فاصله گذاری اجتماعی و همچنین کمک به همنوعان در این شرایط حساس تا نابودی کامل این ویروس ناجی هموطنان ضعیف جامعه باشیم .
توفیقات روز افزون ملت سخاوتمند و عزیزان فعال در موسسات خیریه را از خداوند خواهانم .

فرزاد سلیمی