یادداشت/ سید علاالدین حیدری

توسعه مناطق کردنشین و نقش نمایندگان مجلس

سرویس: فرهنگ و هنرکد خبر: 297550|09:51 - 1398/03/31
نسخه چاپی
توسعه مناطق کردنشین و نقش نمایندگان مجلس
نماینده باید تصویر روشنی از توسعه منطقه خود را درک و ضمن شناخت دقیق ، آنرا آسیب شناسی نماید.

به گزارشهزار ماسوله، از آنجائیکه رشد نامتوازن اقتصادی و توسعه ناهمگون کشور در سالهای اخیر معلول چند علت مختلف از جمله :
• اجرای ناقص برنامه های شش گانه توسعه
• نقش مدیران اجرایی
• تحریمهای خارجی و فشارهای بین المللی
• عدم نظارت و آسیب شناسی مداوم مجلس بر نحوه اجرای این برنامه ها بوده است می توان گفت مناطق حاشیه ای و از جمله استان های کردنشین بدلایل پیش گفته و علاوه بر آنها بدلایل دیگری از جمله :
وجود هسته های ناامنی و تهدیدات امنیتی از جانب برخی گروههای معاند در این استانها
 نگاه غیر مطمئن به سرمایه گذاری در این مناطق
نقش مدیران در مدیریتهای این استانها و عدم دلبستگی و تعلق خاطر ویژه به توسعه استان های مذکور
نبود لابی موثر در مرکز بجهت حمایتهای سیاسی و اداری از برنامه های توسعه این استانها
 مطالبه گر نبودن نخبگان و جامعه هدف این استانها
 و البته غالبا نمایندگان ضعیف در مجلس و عدم توانایی آنها در تسهیل شرایط و رفع مشکلات پیرامون توسعه این استانها را می توان عمده دلایل به گل نشستن کشتی توسعه این مناطق دانست .
مجلس شورای اسلامی می تواند با نظارت دقیق بر برنامه ها و مدیریت ها و نیز فراهم نمودن بسترهای قانونی در مسیر رفع مشکلات توسعه این استانها کمک شایانی به رشد اقتصادی و توسعه پایدار آنها نماید . اختصاص بسته های ویژه  سرمایه گذاری در بودجه های سنواتی ، باز کردن خط های خاص اعتباری ، فشار بر اجرای برنامه بجای فشار بر انتصابات محفلی و گروهی بر دولت ، نظارت و قانونگذاری های هدفمند در مسیر توسعه این مناطق ، رفع نگرانی های امنیتی بر جذب سرمایه در این استانها ، جلب نظر دولت ، ایجاد زیرساختهای توسعه بوسیله تخصیص سهمیه های خاص بودجه ای در برنامه های پنج ساله توسعه و... می تواند نقش آفرین شتاب در توسعه این استانها باشند .
راه چاره ؟...
ما زمانی می توانیم به شتاب بخشی در توسعه این استانها امیدوار باشیم که علاوه بر رفع معضلات پیش گفته ، ما از نمایندگانی قوی ، توسعه مدار و با نفوذ در مجلس برخوردار باشیم .
نمایندگانی با قدرت و شناخت علمی ، پخته در سیاست و آشنا به موزائیک سیاسی ایران ، مورد اعتماد مردم و نظام، برخورداری از عقبه مدیریتی و سیاسی قابل اعتنا و اتکا ، دارای پایگاه اجتماعی در میان نخبگان جامعه ، لابی در قدرت ، دارای سلامت نفس و غنای شخصیتی در مواجه با لغزش های معمول سیاسیون ، مشورت پذیر و توانمند در ایجاد تعامل و ارتباط سازنده با لایه های فکر آفرین جامعه ، توانمند در ارتباط گیری ، آشنا به قانون و مهمتر از همه معتقد به توسعه و متعهد به آینده مردم که بتوانند بار سنگین نمایندگی مردم را در مجلس شورای اسلامی به مقصد برسانند .
نماینده باید تصویر روشنی از توسعه منطقه خود را درک  و ضمن شناخت دقیق ، آنرا آسیب شناسی نماید.  سپس با توجه به خصوصیات مذکور با برخورداری از یک نقشه راه و راهبرد صحیح برای پیشبرد  آن  با پلان بندی هوشمندانه ، کشتی طوفان زده  توسعه منطقه خود را به ساحل آرامش برساند .
و این زمانی محقق می شود که نماینده آگاهانه ، متعهدانه و متکی بر توانایی شخصی و با تشریک مساعی با نخبگان جامعه خود را وقف مردم کند .
متاسفانه خیلی از نمایندگان ما بجای اینکه خود را برای مردم تعریف نمایند ، مردم را برای خود می خواهند و در واقع مردم را پله ترقی خود دانسته و تا درب مجلس با مردم هستند و بعد از آن همه چیز برای خود و اطرافیانشان تعریف می شود و این آسیب جدی و سنگ زیرین بنای کجِ توسعه ما شده است .
آفت توسعه ما همین نگاه طعمه ای به مجلس و مردم ، از جانب برخی نمایندگان مناطق توسعه نیافته است که دقیقا رابطه مستقیمی با میزان توسعه یافتگی و یا توسعه نیافتگی مناطق مختلف دارد.
اگر به مناطق مختلف کشور نگاه کنیم می بینیم که هر منطقه ای از نمایندگان استاندارد و دارای خصوصیات مذکور برخوردار بوده به همان میزان سهم قابل توجهی از توسعه را هم داشته اند و عکس آنهم صادق است .

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد