به گزارشهزار ماسوله، بارها نوشتیم تنوع زیستی و تنوع گونه ها و تنوع ژنی که با اراده خالق یکتا برای توازن و تداوم حیات آفریده شده اند و هر سال در 22 ماه می شعار حفاظت از آنها را سر می دهیم بعلت فعالیتهای مخرب انسان و گسترش دامنه فعالیتهای وی, استفاده و استخراج و مصرف بی رویه منابع طبیعی روی به نقصان نهاده و تعداد بیشماری از این گونه های منقرض و یا به تاریخ سپرده شده اند.
در ارزیابی سال 2016 اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت, 20595 گونه دیگر از موجودات زنده گیاهی و جانوری در لیست سرخ گونه های درمعرض انقراض قرار گرفتند. که شامل 1510 گونه گیاهی, 1226 گونه از بی مهرگان, 1021 گونه ماهی دریایی, و 677 گونه ماهی آب شیرن, خزندگلن 663 گونه, و اخیرا نزدیک به 700 گونه پرنده می شوند و بدینگونه گونه های در خطر انقراض قرار گرفته در لیست سرخ به 85604 گونه رسید. (https://portals.iucn.org/library/sites/library/files/documents/2017-001.pdf)
هر سال در بهار شاهد عرضه فراوان انواع مختلف گیاهان خوراکی چیده شده از کوههای زیبای شاهو و کوهستانهای مختلف کشور بوده و هستیم.
برای این قضیه دو دلیل اساسی می توان بیان کرد. اولین و مهمترین دلیل بیکاری بالای 23 درصدی جوانان استان و متاسفانه درصد بیکاری بالاتر در شهرستانهای اطراف رشته کوه شاهو می باشد. این وضعیت موجب عزیمت عزیزانی شد که برای سیر نمودن شکم خود و خانواده بی محابا هرآنچه قابل مصرف انسان بود را از ریشه در آورده و در بازارهای محلی و شهری عرضه نمودند. رفع مسئله بیکاری تنها با هدایت خیل عظیم نیروهای بیکار بسوی کار در شان رفع خواهد شد, و امید است منتخب ملت بتواند دروازهای رونق اقتصادی را بسوی مردم عزیز و فداکار و مقاوم کشور باز نماید.
دلیل بعدی این قضیه سالم بودن, ارگانیگ بودن و دارویی خواندن گیاهان بهاری و بومی کشور و منطقه میباشند که هر از چندگاهی با تبلیغات رسانه های گروهی مردم به مصرف آنها تشویق و ترغیب می گردند. هرچند نگارنده از علاقمندان به برخی از این گیاهان و گونه های ارزشمند است اما از عدم نظارت بر نحوه و میزان عرضه آنها نگران است. شاهدا ماجرا آن که, منطقه ما در سالهای نه چند دور شاهد خودنمایی گونه های مختلف جانوری بود که به شاهو زیبایی و عظمت دوچندانی بخشیده بودند و گاه منابع غذایی ارزشمندی در قحط سالی و تنگدستی مردم این دیار بوده اند و اکنون بندرت ردپایی از برخی از این حیوانات حیات وحش یافت می شود.
آنچه مایه تاسف گردید برگزاری جشنواره های بومی و محلی با همراهی مسئولان استانی است, بدون آنکه از خود پرسش نمایند با چنین سرعتی در برداشت بی رویه این گونه ها , آیا سالهای بعد فرزندان خود را از این نعمتهای الهی و زیبایی های طبیعی و ثروت های ملی و جهانی محروم نمی سازیم؟
بنابراین لازم است, بجای آنکه مصرف این گیاهان ارزشمند خوراکی را ترویج کنیم, برای حفاظت از گونه های اصیل بومی تدابیری بیندیشیم و کاشت و پرورش گونه های مورد علاقه ساکنان منطقه را در دستور کار قرار دهیم.
همچنین لازم است, قبل از آنکه به هر بهانه ای در یک جشنواره شرکت می کنیم از کارشناسان حوزه مربوطه پرسش نماییم که برگزاری و حضور در چنین مراسمی چه توجیهی دارد. و امید است هرگز با تشویق روش های غلط استفاده از منابع طبیعی و گونه های ارزشمند حیات به انهدام محیط زیست خود کمک نکنیم.
مسئولین محترم منابع طبیعی و محیط زیست , صدا و سیما و استانداری کرمانشاه ما و محیط زیست چشم یاری زدوستان داشتیم. عرضه هرچیزی در بازار به معنی رونق اقتصادی و ترویج اقتصاد مقاومتی نیست. گاهی به معنی انهدام طبیعت ارزنده ماست.
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد