شهر نوسود را بيشتر بشناسيم:

دژ مستحكم در برابر دشمن بعثي/شهر مقاوم نوسود را بيشتر بشناسيم+تصاوير

کد خبر: 47374|18:38 - 1392/05/16
نسخه چاپی
دژ مستحكم در برابر دشمن بعثي/شهر مقاوم نوسود را بيشتر بشناسيم+تصاوير
هزار ماسوله: نوسود یکی از شهرهای استان کرمانشاه و از توابع شهرستان پاوه ودر 45 كيلومتري اين شهرستان در غرب ایران است به سبب موقعیت جغرافیایی ، سیاسی ونظامی قرار گرفتن آن در نقطه ثقل مرزی همواره از اهمیت خاصی برخوردار بوده است.
به گزارشهزار ماسوله: نوسود یکی از شهرهای استان کرمانشاه و از توابع شهرستان پاوه   ودر 45 كيلومتري اين شهرستان در غرب ایران است  به سبب موقعیت جغرافیایی ، سیاسی ونظامی  قرار گرفتن آن در نقطه ثقل مرزی همواره از اهمیت خاصی برخوردار بوده است.
شهر کوچک مرزی نوسود ۸۰ سال پیش مقر حکومت جعفر سلطان (یکی از خوانین اورامان) بود. مردم نوسود به گویش اورامی سخن می‌گویند. نوسود در جنگ تحمیلی و درسال 1359 به اشغال نیرو های بعثی در آمد. بدنبال آن ، شهر به طور كلی خالی از سكنه می شود و مدت 8 سال تمام نوسود در دست قوای بعثی قرار داشت تا اینكه در عملیات  والفجر 10 این قطعه از سرزمین میهن اسلامی از دست دشمنان خارج  می شود
 تقریباً 42 کیلومتر با کشور عراق دارای مرزمشترک می باشد
بیش از 260 شهید را تقدیم انقلاب نموده اند شهر نودشه در منطقه به عنوان سمبل مقاومت شناخته شده و در سخترین شرایط مردم ایثارگر آن حاضربه ترک دیار خود نشده اند
اين شهر هم اكنون دراي 11000 هزار نفر جمعيت دارد اما قبل از جنگ تحميلي داري جمعيتي بيش از 20000 نفر بوده است به دليل بمباران هاي متعدد و هم چنين حمله هاي مكرر ضد انقلاب و همچنين بمباران شيميايي مردم شهر و روستاهاي آن مجبور به مهاجرت به شهرستانهاي همجوار مريوان و پاوه و روانسر شدند  هنوز برخي از روستاهاي نوسود داراي نقاط بمب گذاري است همين امر با عث عدم بازگشت مردم شده است متاسفانه هر از چند گاهي نيز خبرهاي ناگوار انفجار مين در اطراف شهر نوسود به گوش مير سد كه خبر از معلوليت و يا شهيد شدن همشهريان ميدهد.
این بخش دارای دو دهستان شرام و سیروان  می باشد ،  روستاهای فعال و دارای سكنه آن عبارتند از 1-  هجیج 2- نروی 3 – تشار 4- نیسانه 5- وزلی 6 – شركان 7- هانی گرمله 8- دزآور 9- بیدرواز 10-  كیمنه  (روستای در حال بازسازی) و شش  روستای خالی از سكنه بر اثر جنگ تحمیلی می‌باشد  1-  شوشمی سفلی  2- شوشمی علیا 3- شیخان 4 – شینه 5- خندانه كر 6 – دره هجیج  می باشد
 
مردم اين منطقه به گويش  هورامي تكلم می‌کنند ، این زبان یكی از زبان های اصیل ایرانی و بازمانده از زبان پهلوی و اوستایی می‌باشد و به سبب كوهستانی بودن منطقه و عدم دسترسی مهاجمان به آن همچنان  محفوظ ومصون مانده است . از لحاظ فرهنگی مردمی با فرهنگ بوده و بیشترین نرخ باسوادی در استان را داراست.
دین ساکنان این دیار  اسلام(تسنن) وپیرو مذهب امام شافعی می باشند،  وشش محلی مردم : لباس کردی مردانه به کواپانتول(که از دو بخش  کوا =کت و پانتول معادل شلوار) که شالی را به دور کمر می بستند در گذشته نه چندان دور کلاه ودسمال به سر می بندند که در حال حاضر کمتر به چشم می خورد . لباس  زنانه مشتمل بر گجی = پیراهن ، سخمه (جلیقه) معمولاٌ‌از جنس مخمل سیاه ، روسری ( در گذشته کلاه ولچک ) و شلوار زنانه‌ی كردی به اسم پاوه ره  بوده است.
 
 
 
 
 

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد