یادداشت/

ناقوس مرگ و انفعال ما/ سلام خسروی

سرویس: اجتماعیکد خبر: 300901|12:28 - 1402/02/20
نسخه چاپی
ناقوس مرگ و انفعال ما/ سلام خسروی
آنچه بیشتر از همه روح و روان انسان را جریحه دار می کند نظاره گر بودن مردم و مسئولین مربوطه می باشد که تکرار مکرر این مصیبت بزرگ را به نظاره نشسته و هر روز با انفعال کامل اخبار کشته های تصادفات رامشاهده می نمایند.

به گزارش هزارماسوله ، در کنار همه مسائل و مشکلات موجود در جامعه و به موازات خراشهای عمیق وارد شده به جسم و جان مردم این روزها یک پدیده زشت و فلاکت بار می رود تا به یک  واقعیت عادی و روزمره در زندگی مردم اورامانات تبدیل شود. وجود جاده وراه ارتباطی به عنوان شریانی حیاتی برای یک زیست معمولی یکی از اساسی ترین نیازهای  زیر ساختی جوامع مختلف می باشد. صاحب نظران و مهندسین طراح راههای ارتباطی در کشورهای توسعه یافته نخستین اولویت را در احداث جاده میزان ایمنی و سلامت آن در نظر می گیرند و اگر چنانچه این شاخص مهم ایمنی در مسیری رعایت نشده باشد در اولین فرصت اقدامات اصلاحی در دستور کار قرار می گیرند . اما متاسفانه دیر زمانی است که در کشور ما و بخصوص منطقه اورامانات  دیگر ایمنی راه و جاده اهمیت خود را از دست داده و مسیرها بر اساس میزان بودجه تخصیص یافته احداث می گردند . هر چند که بودجه های موجود هم به صورت کامل هزینه نمی شوند .چند صباحی بود که متولیان جاده های اورامانات منتظر می نشستند تا ببینند در کدام نقطه از جاده تصادفات مرگبار بیشتری رخ می دهد تا آن را احیانا اصلاح و یا با گارد ریل ایمن نمایند.

 

اما با کمال تاسف  مدت مدیدی است که جاده پاوه کرمانشاه بخصوص محدوده ورویس  به قتلگاه مردم تبدیل شده و همچنان هم قربانی می گیرد آخرین شاهد این مدعا فوت ۶ نفر از هموطنان در طی یک هفته گذشته می باشد.

 

البته هدف از نگارش این متن  انداختن همه تقصیر بر گردن جاده و متولیان آن نیست بلکه ارابه های مرگ  و  خودروهای بی کیفیت داخلی بخصوص  پراید  و رانندگان بی ملاحظه وبی مسئولیت هم نفش اساسی در فراوانی و غیر عادی شدن این فاجعه دارند.

 

آنچه بیشتر از همه روح و روان انسان را جریحه دار می کند نظاره گر بودن مردم و مسئولین مربوطه  می باشد که تکرار مکرر این مصیبت بزرگ را به نظاره نشسته و هر روز با انفعال کامل اخبار کشته های تصادفات  رامشاهده نموده و از کنار آن می گذرند تا فردا و فاجعه ای دیگر و....

 

وقتی فراوانی یک پدیده اجتماعی از حد نرمال و طبیعی خود خارج شد نشان دهنده یک مرض اجتماعی و نیازمند درمان و تدبیر می باشد.

 

هر چند تحقیق علمی پیرامون میزان نرمال تصادفات جاده ای در دست نیست اما به یقین می توان گفت میزان کشتار مردم اورامانات در تصادفات جاده ای امری غیر عادی و نامعمول است . لذا لازم است عموم مردم نسبت به این پدیده شوم حساس شده و با اتخاذ تدابیر جمعی مانع از ادامه این تراژدی شوند ازجمله اقدامات اولیه  تشکیل یک کمپین کاهش تصادفات مرگبار با تاکید بر اصلاح الگوهای رانندگی  کاهش حداکثری مسافرتهای غیر ضروری مطالبه ایمنی و استاندارد سازی جاده برابر با ظرفیت و ترافیک روزانه آن  می باشد.

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد