روایت دردناک جنایت شیمیایی در شهر نودشه/عوارضی که پس از سه دهه هنوز گریبانگیر اهالی است

سرویس: اجتماعیکد خبر: 300769|22:20 - 1401/12/26
نسخه چاپی
روایت دردناک جنایت شیمیایی در شهر نودشه/عوارضی که پس از سه دهه هنوز گریبانگیر اهالی است
امروز سی و پنجمین سالگرد بمباران شيميايي شهر نودشه شهرستان پاوه از توابع استان كرمانشاه توسط دژخيمان بعثي است.

به گزارش هزارماسوله ،عملیات موفقیت‌آمیز والفجر 10 و تصرف برخی از مناطق کردستان عراق از جمله شهر حلبچه و روستاهای اطراف آن، در 23 اسفند 1366 و مستقر شدن نیروهای نظامی ایران در آن منطقه، منجر به آن شد که صدام تصمیم گیرد، در پاسخ به این شکست،اقدامی خصمانه و تلافی‌جویانه در برابر مردم منطقه و در واقع فجیع‌ترین و بی‌رحمانه‌ترین گزینه، یعنی بمباران شیمیایی را انتخاب کند. 

 

در 25 اسفند دولت بعث با دستور مستقیم صدام اقدام به بمباران شیمیایی مردم خود در منطقه حلبچه کرد. صدام  به پسرعمو و معاون خود، علی حسن المجید معروف به علی شیمیایی، دستور بمباران شیمیایی این مناطق را داد. براساس بررسی‌های سازمان ملل متحد که بعدها در قالب یک گزارش منتشر شد، در این حمله، از گاز خردل و چند ماده شیمیایی عامل اعصاب نامعلوم، استفاده شده بود.

 

یک روز پس از آن در حالي كه چشم تمام دنيا معطوف به بمباران شيميايي شهر حلبچه عراق بود مردم مظلوم و بيگناه شهر مرزي نودشه نیز آماج حملات شيميايي هواپيماهاي عراقي قرار گرفت. 

 

شهر نودشه از توابع شهرستان پاوه در استان کرمانشاه مقاوم در ۲۶ اسفند سال ۱۳۶۶ راس ساعت ۱۰:۱۱ دقیقه صبح «یک روز بعداز بمباران شیمیایی حلبچه» توسط چند فروند هواپیمای سوخو ۲۴ رژیم بعث عراق برفراز شهر نودشه ظاهر می شوند و برگ دیگری بر تاریخ جنایات سفاکان رژیم بعث عراق را اضافه می نمایند و در دو نوبت شهر نودشه و مردم مظلوم را ددمنشانه آماج بمب های شیمیایی قرار می دهند و در همان روز ۸ نفر و روز بعد ۶ نفر به شهادت رسیدند و امروز تعداد شهدای شیمیایی شهر نودشه به ۱۷ نفر رسیده است.

 

در این باره امام جمعه نودشه به خبرنگار ما گفت:  این بمباران در تاریخ 26 اسفند 1366 اتفاق افتاد مردم شهر نودشه با توجه به بمباران شیمیایی حلبجه احساس خطر و ترس می کردند و همزمان عملیات والفجر 10 نیز انجام شده بود و این احساس خطر بیشتر شده بود.

 

ماموستا ملا احمد مبارکشاهی افزود: مردم نودشه با بمباران شیمیایی حلبجه به بیرون شهر و ارتفاعات رفته بودند که شب روز 26 اسفند ، اعلام کردند یکی از منازل شهر نودشه بمباران شده و مردم هم از ارتفاعات به شهر بازگشتند و عده ای از اقوام این منزل اقای فلاحی برای پاکسازی آوار و بیرون آوردن وسایل رفته بودند و صبح آن روز متوجه شدیم که افرادی که به این محل رفته ، مصدوم شده بودند.

 

وی گفت: پس از آن متوجه شدیم که این حملات ، بمباران شیمیایی بوده است چون اولین بار بود که اتفاق افتاده بود مردم اطلاع درستی از بمباران شیمیایی نداشتند.

 

امام جمعه نودشه ادامه داد: همین بمباران در این نقطه از شهر ، باعث شد که اعضای این خانواده فلاحی و وابستگان درجه اول شهید شدند.

 

وی ادامه داد: بهداری نودشه ، دیگر نقطه این شهر بود که آماج حملات هواپیماهای صدام قرار  گرفته بود و در این محل هم دکتر بهداری بدلیل مراجعه بیماران در همان روز شهید شد.

 

مبارکشاهی اضافه کرد: جمعا در آن روز 8 نفر شهید شدند و بعدا 5 نفر دیگر که برای مداوا به شیراز و تهران منتقل شده بودند شهید و در طی سالهای اخیر هم با اضافه شدن  5 نفر دیگر جمعا تعداد شهدای این حادثه به 18 نفر رسید.

 

امام جمعه نودشه گفت: بمب های فرود امده به شهر نودشه از نوع خردل بود که ریه های مردم را درگیر به طوری که هم اکنون ما مصدومان زیادی را پس از ان حادثه داریم.و شبانه روز این افراد مصدوم به سختی نفس می کشند و جمع زیادی از مردم شهر نودشه مدعی هستند که اثرات ان بمب ها بر بدن آنها هنوز باقی است  و عوارض آن هنوز گريبانگير اهالی اين شهر است.

 

وی افزود: چندین بار از مسئولان استانی و کشوری و نمایندگان وقت درخواست کرده ایم که این افراد را هم جزء مصدومان حادثه قرار دهند که تاکنون سه کمیسیون بررسی پرونده این افراد برگزار و جمع دیگری از مردم اضافه شده اند و اکنون هم وعده داده اند که در آینده هم مجدد این کمیسیون برگزار خواهد شد.

 

ماموستا ملا احمد مبارکشاهی با بیان اینکه پس از آن نودشه دوبار دیگر در اول و سیزدهم فروردین هم بمباران شده است تصریح کرد: به فاصله 20 روز نودشه سه بار آماج حملات رژیم بعث عراق قرار گرفت.و متاسفانه این موضوع هم تحت الشعاع بمباران حلبجه قرار گرفت حتی مصدومان نودشه ای را به اسم حلبجه ثبت کرده اند.

 

وی در پایان گفت: یک ماه بعد از ان اتفاق در نودشه یک سری از فیلمبردان و عکاسان از سوی سازمان ملل و بنا به درخواست وزارت خارجه در شهر نودشه حاضر شدند و وضعیت شهر نودشه را از نزدیک بررسی کردند و اسناد هم در وزارت خارجه موجود است.

 

همچنین یکی از شهروندان شهر نودشه به خبرنگار ما گفت: همزمان با اغاز عملیات والفجر 10 که در منطقه نودشه به سمت حلبجه شهر مرزی عراق اغاز شد حلبجه بدست نیروهای سپاه افتاد و عراقی ها هم از آنجایی که توان مقابله با نیروهای ما را نداشتند مزورانه از حملات شیمیایی برای مقابله با این عملیات ها استفاده می کردند.

 

سعدی آموزگار افزود: یک روز پس از حمله شیمیایی حلبجه ، سفاکان رژیم بعث شهر زیبا و مقاوم نودشه را که دو کیلومتر با مرز فاصله داشت بمباران کردند و این شهر در طول تاریخ دفاع مقدس تخلیه نشد و مردم همچنان در شهر به زندگی خود ادامه دادند و به صورت رزمنده از شهر و کیان نظام مقدس جمهور ی اسلامی دفاع می کردند.

 

وی گفت: ژنرال های عراقی عقد و کینه خاصی نسبت به شهر نودشه داشتند و در عصر 26 اسفند 1366 چهار فروند هواپیمای سوخوی 24 عراقی بر فراز اسمان شهر نودشه ظاهر و سه نقطه را بمباران کردند.

 

وی ادامه داد: بمباران شیمیایی به صورتی بود که بلافاصله عوارض خود را بلافاصله نشان نمی داد و مردم هم که اطلاعی و تجربه ای با بمب شیمیایی نداشتند ، به سراغ خانواده هایی رفتند که خانه های آنها آماج حملات و بمباران قرار گرفته بود.

 

آموزگار اضافه کرد: در نهایت پس از 5 ساعت عوارض این بمب ها بر مردم نشان داده شد و بسیاری از مردم این شهر حدود 200 نفر مصدوم شدند که بلافاصله این مصدومان به مراکز بیمارستانی هدایت شدند و هم اکنون هم بسیاری از این افراد همین عوارض را دارند و به درجه شهادت نائل می شوند.

 

وی در پایان گفت: شهر نودشه پس از بمباران تخلیه نشد و ارزوی مردم این شهر این است که همچنان که مقاومت کردند در تقویم کشور به عنوان شهر مقاوم در مقابل بمباران شیمیایی شناخته شوند.

 

خانم جمیله هم می گفت: در ان زمان  حدودای عصر بود که شهر نودشه مورد هجوم حملات شیمیایی قرار گرفت و 13 سال که سن داشتم در زیر زمین خانه بودیم و یکدفعه بمباران کردند و همسایه های ما شهید شدند و یادمه که بوی سیر و پیاز می آمد و پدرم می گفت که احتمالا حمله شیمیایی شده است و ما به زیر زمین خانه برگشتیم و بسیاری از همسایه های ما مصدوم و شهید شدند .

 

محمد حسین مومنی هم می گفت: ما در آن زمان با حملات شیمیایی رژیم بعث عراق مصدوم شدیم و بسیاری از همشهریان ما شهید شدند و ما را که درگیر گاز خردل شده بودیم به مراکز درمانی و سپس به تهران انتقال دادند و هم اکنون 30 درصد ریه من درگیر و جانباز آن حادثه دردناک شهر نودشه هستم.

 

هرچند مقاومت جانانه مردم شهر نودشه به گوش جهانیان رسید و گروه هایی از سازمانهای بین المللی و حقوق بشر از این شهر بازدید کردند اما همزمانی این فاجعه با ژینوساید شهر حلبچه، زخم شیمیایی مردم نودشه را پنهان کرد و مورد توجه رسانه ها واقع نشد و در سکوت رسانه های خبری قرار گرفت. 

 

حمله شیمیایی هواپیماهای متجاوز رژیم بعث عراق به شهر نودشه، به شهادت 18 نفر و مجروح شدن بیش از 100 تن انجامید و هنوز هم تعدادی از مردم مقاوم و شریف این شهر با آثار و پیامدهای این بمباران دست به گریبان هستند.

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد