توضیحاتی در رابطه با بیماری سفیدک حقیقی و یا سطحی درخت مو

به گزارش هزارماسوله ،احسان محمدی کیا از کارشناسان در حوزه باغداری در گفتگویی با خبرنگار ما اظهار داشت:‌ سفیدک سطحی درخت مو یکی از خطرناکترین بیماری های قارچی انگور در دنیا بشمار آمده و هر ساله در بیشتر استانهای ایران نیز خسارت فراوانی ببار می آورد.این بیماری در مناطق مختلف ایران به نامهای گوناگون مانند اق،گردزدگی،بادزدگی شفته و چروسیاپور نامیده میشود.مبدأ آن امریکا بوده و به دیگر کشورها منتقل شده است.

وی افزود: قارچ عامل این بیماری به تمام اندام های جوان گیاه مانند برگ ساقه،گل ، میوه حمله کرده ودر ابتدا بر روی برگها به صورت لکه سفید ارد مانند ظاهر میشود و به تدریج تمام سطوح برگ را می پوشاند.با پیشرفت شدت این بیماری بویزه در شرایط محیطی نسبتا خشک برگها به دور خود می پیچند و رنگشان قهوه ای می شود و پیش از رسیدن کامل،خزان می کنند.بر روی شاخه های جوان نیز لکه کشیده قهوه ای رنگ بوجود می آید که در فصل پاییز به آسانی می توان شاخه های سالم را از آلوده تشخیص داد.

وی ادامه داد: اگر حمله قارچ ها در اوایل بهار صورت گیرد گلها تلقیح میشوند و می ریزند اما اگر حمله در مرحله غوره صورت گیرد غوره ها رشد نخواهند کرد وبه همان صورت باقی می مانند.در بیشتر مواقع حمله این قارچ در فصل تابستان صورت می گیرد که در این صورت میوه در حال رشد ترک برداشته و دانه حبه آشکار میشود.علت ترک برداشتن حبه ها این است که فعالیت قارچ های بیمارشی سفیدک مو فقط بر روی سطح خارجی انها انجام می گیرد.بر همین اساس قسمت های داخلی میوه به رشد خود ادامه داده و به دلیل نبود تعادل رشدی بین پوست وگوشت میوه شکافهایی بر روی حبه پدید می آید وانگلهای مختلفی از این راه وارد گوشت میوه شده وباعث فساد انها می گردد.شیوع این قارچ توسط یاخته های گنبدی که توسط باد به اسانی به اندام های مختلف گیاه منتقل میشوند.گنبدیها در شرایط مرطوب و دمای بین 5 تا 20 درجه به سرعت رشد میکنند.این قارچ زمستان را به صورت اسکوکارپ در برگهای ریخته شده و شاخه  یا داخل جوانه بسر می برند.

وی با اشاره به روش مبارزه با این بیماری گفت: برای مبارزه از انواع ترکیبات گوگردی استفاده میشود.استفاده از گل گوگرد در ساعات خنک روز ودمای کمتر از 28 درجه نیز انجام می گیرد زیرا در غیر اینصورت عنصر گوگرد باعث سوختگی اعضای مختلف بوته خواهد شد.

محمدی کیا اضافه کرد: امروزه استفاده از ترکیبات گوگردی را به طور کلی در 3نوبت توصیه می کنند که نوبت اول اغاز دوران رشد یعنی هنگامی که جوانه ها تقریبا 10 سانتیمتر شده یا در مرحله 4 تا 8برگی هستند.مقدار گوگرد لازم در ان مرحله 15 کیلوگرم در هکتار است؛  نوبت دوم:پس از ریزش گلبرگها تولید غوره.در این مرحله مقدار 30 تا 40 گیلوگرم در هکتار گوگرد پاشیده میشود.و  نوبت سوم:در این مرحله بستگی به شرایط  اب و هوایی منطقه دارد حدود 20 تا 30 روز پس از مرحله دوم 40 کیلوگرم گل گوگرد در هکتار پاشیده میشود.ترکیبات گوگردی بویژه در سیستمهای سنتی خزنده توصیه میشود برای سیستمهای دیواری و داربستی میتوان از گوگرد و تابل(قابل تعلیق در اب) استفاده کرد.