تراژدی زندگی هوارنشینی در پیاز دول پاوه

به گزارشهزار ماسوله، شهرستان پاوه با توجه به برخورداری از کوههای شاهو و آتشگاه و وضعیت آب و هوایی مناسب ، همواره به عنوان یکی از مناطق ییلاقی مهم برای عشایر محسوب می شود.

تولید گوشت، تولید محصولات لبنی و تولیدات صنایع دستی از جمله تولیدات عشایر محسوب می شود که نقش مهمی در اقتصاد کشور دارد.

اگر از نزدیک با زندگی سخت آنها آشنا شویم، به نقش مهم آنها در اقتصاد کشور پی خواهیم بود که مردمانی خانه به دوش کمتر از نیمی از سال را به دور از شهر و در ارتفاعات این شهرستان سپری می کنند.

هوار به مناطق ییلاقی مرتفع گفته می‌شود که روستائیان منطقه هورامان از اردیبهشت تا اواخر شهریورماه به علت وجود مراتع خوب و خنکی منطقه به آن‌جا کوچ می‌کنند. هوار بستگی به موقعیت روستا معمولا فاصله نسبتا نزدیکی با روستا دارد.

تامین آب شرب مورد نیاز مردم از چشمه سار های طبیعت و حمل آن به محل اسکان خود، تنها بخش کوچکی از مشکلات آنها در کنار دیگر سختی ها محسوب می شود.

این عشایر با مشکلات متعددی از جمله آب، برق و بهداشت مواجه هستند و هر ساله با وجود این مشکلات و سختی ها، ولی باز ارتفاعات 3300 متری زاولی و یا آتشگاه را می پیمایند.

بخشی از عشایر شهرستان پاوه در ارتفاعات کوههای شاهو و در منطقه پیازدول و بخشی هم در کوههای آتشگاه در منطقه وزه پوچ و ویراش حضور دارند.

جعفر ولدبیگی از عشایر منطقه پیازدول که هر ساله به ارتفاعات شاهو کوچ می کند در گفتگویی با خبرنگار این رسانه اظهار می کرد: ما هر ساله از اوایل تابستان و گاهی اوقات نیز در اواخر فصل بهار به این منطقه خواهیم آمد.

وی افزود: من متولد 1319 هستم و هرسال به این منطقه پیازدول برای تامین چرای دام هایمان می‌آییم.

این هوارنشین گفت: هرسال هم تا تاریخ 15 شهریور اینجا حضور داریم و پس از رسیدن فصل سرما، به محل روستای خود در نوریاب بر می گردیم.

وی ادامه داد: مشکل تامین آب مورد نیاز برای احشام و دام ها از بزرگترین مشکل ما در این منطقه محسوب می شود اما گاها در سالی که بارش برف و باران زیاد باشد، به نسبت این مشکل کم خواهد شد ولی نداشتن ظرفهای مناسب جهت سیراب شدن احشام مشکل دیگر ما است به طوری که با وجود این ظرفهای بزرگ، آب مورد نیاز از چشمه ، جمع آوری می گردد.

این هوارنشین بیان داشت: اکنون ظرف مورد استفاده برای احشام به صورت معمولی است و ما نیز آب شرب مورد نیاز خود را از همین چشمه پیاز دول تامین می کنیم.

ولدبیگی گفت: برای بهسازی و تعبیه ظرفهای بزرگ برای احشام در کنار این چشمه نیاز به هزینه گزافی است که ما از عهده این هزینه بر نمی آئیم.

وی ادامه داد: امور عشایر استان نیز به مشکلات ما در این منطقه رسیدگی نمی کند و در سال نیز دو بار با مراجعه خود، دو کیسه آرد را که مبلغ 500 هزار تومان به ما می دهد، اما برای بعضی عشایر دیگر امکانات لازم را می برد.

این هوار نشین خاطرنشان کرد: اکنون ما پنج خانه در این مکان اسکان داریم و به این روال که هرساله دام های خود را به این نقطه از ارتفاعات شاهو می آوریم ، عادت کرده ایم و این زندگی هم برای ما به لطف خداوند خوش می گذرد.

دیگر هوار نشین این منطقه به خبرنگار ما گفت: ما هرساله چند ماه از سال را در مناطق مرتفع کوهستانی سپری می کنیم و هوارگه ما نیز منطقه پیاز دول است.

نادر ولدبیگی افزود: دلیل کوچ ما نیز به علت دست‌یابی به چراگاه‌های بهتر در مناطق مرتفع است که دیرتر در فصل تابستان به علت برودت هوا از بین می‌رود.

وی گفت: در چند سال اخیر زندگی هوارنشینی و زندگی در هوار کمتر شده است اما هم‌ چنان ما که اکنون به پنج خانواده می رسیم هرساله به این منطقه کوچ می کنیم.

امیدواریم که مسئولان تلاشی برای رفع مشکلات عشایر به صورت ریشه‌ای داشته باشند و سال‌های آینده شاهد تکرار این نیازها و مشکلات از سوری عشایر نبوده و با حمایت های خود از این عشایر در حفظ ماندگاری انها در ییلاق و قشلاق در منطقه و در راستای حفظ اقتصاد کشور با تولیدات لبنی ، گوشتی و صنایع دستی گام بردارند.