شاعر اورامان ميرزاي هورامي

گذري برزندگي وشعرميرزاي هورامي

کد خبر: 12833|08:15 - 1392/02/30
نسخه چاپی
گذري برزندگي وشعرميرزاي هورامي
هزارماسوله: طبيعت و ظرافت كوه‌هاي اورامان و مردم ساده و قانع آن ديار خميرمايه‌ي شعر ايشان است.
 ميرزاي هه‌ورامي در همان دوران تحصيل شعر مي‌سرود و مورد تشويق و تحسين ادب دوستان قرار مي‌گرفت . بويژه در سال‌هاي 56 و 57 با راديو مريوان كه برنامه هه‌ورامي داشت همكاري مي‌كرد و گاه گاهي مسائل علمي را با شعر آسان مي‌نمود.
 
او با زبان ساده و طبع ساده مسائل روز را با جوانان مطرح مي‌كرد و شعرهاي او اغلب در مجالس و مراسم مختلف قرائت مي‌شد.
 
شعر (ميرزاي هه‌ورامي) با دو لهجه‌ي گوراني و سوراني سروده شده است. نخستين مجموعه‌ي شعر او با نام سه وزه ی کوسالان در سال 1362 در تهران به چاپ رسيد كه مورد آفرين اساتيد (حمدي و هيمن) قرار گرفت .
 
شعر او بر دو وزن عروضي و كلاسيك است.
 
طبيعت و ظرافت كوه‌هاي اورامان و مردم ساده و قانع آن ديار خميرمايه‌ي شعر ايشان است . زيبائيهاي گوناگون چهارفصل به شعر او زينت بخشيده است و در شعر او تراژدي‌هايي بچشم مي‌خورد كه از اوضاع آشفته منطقه و جنگ تحميلي و شيميايي هه‌له‌بجه و مخالفت احزاب و بي توجهي مسئولين امر حكايت دارد.
 
مجموعه‌ي ديگر از اشعار سوراني ايشان با نام «زه‌رده‌ي خه‌زان » در مراحل پاياني خود براي نشر و توزيع است.
 
20 سال است با قسمت راديو اورامي در سنندج كمال همكاري را دارد و همچنين در حال حاضر گوينده و نويسنده برنامه راديويي «نور ايمان» مي باشد كه قبل از اذان ظهر پخش مي شود.
 
برنامه‌هاي ادبي او مورد توجه گوران و سوران قرار گرديده است.
 
ميرزاي هه‌ورامي فعلا در روستاي سراب قاميش حومه‌ي سنندج بأمر تدريس و امامت اشتغال دارد 
 
 
 
وه هــــه ورامـــان دا  وه هـــه ورامــان دا
 
ئه ی دلَ سـه فه ر كه ر وه هه ورامان دا
 
خسـوس جـه فه سلـی نه و وه هاران دا
 
سه رشاخ سه ركه مه رسه ركوَساران دا
 
هــــــاژه ی وه رواوان نـــــه گـــــوَلاوان دا
 
ده نگـــــی كنـــا لــه يـل پوَلـــی لاوان دا
 
نـــه ك ته نيـا دلـَـیَ بـه لـَكـــو هــــه زاران
 
مه بان شه يدا ومه س فه سلی وه هـاران
 
زه مــزه مــه ی شــادی ئاهه نگی يـاران
 
ته رِكه ران گه رده ن به قه تـــره ی واران
 
پـه رِ كه را كوَلـَـیَ سـه وزه و سه يده ران
 
چــوون بــاوی قـه ديم ياسای حه يده ران
 
سه رله ته ره ی  شـه وق خوَل مدا به ناز
 
بـــه گـــرمه وهـــه را ته يـر مدا پـــــه رواز
 
ئه رپه ی رِاگه ی حه ق وه رپه ی سه يرانه ن
 
«مَجمَـعُ البَحرَيــن» رِای هـــه وراما نــه ن
 
په ی رِه فعی خه مان شاخش رِه فيـَـعه ن
 
په ده روونـی ته نگ خاكش وه سيـَـعه ن
 
شه رته ن ميرزايی چوون كوَسار گه ردان
 
بـــه يوَ بگـَـيلـَـوَ شـــــاخ و كوَ و هـــه ردان
 
***
 
دیده م په ی وینایت خه یلی موشتاقه ن
 
ئـازیز  مـوشتـاقه ن ، ئـازیز مـوشتــاقه ن
 
 نـازار دیــده و دل به تــو  مــوشتــاقه ن
 
گـیــروده ی ده رد و ، داوی فیـراقـــه ن
 
قـــــه سه م به بالای  به رزو  لاو لاوت
 
قه سه م به تاتا ی ئه گریجه ی خاوت
 
 وه شله ی به کوشته ی ژاراوی ده ردت
 
ماشه لا سینه ی پاک و بـی گـه ردت
 
سه به ب ئـید د لـم به تو مو شتاقـه ن
 
مه قامت  بـه زمت جه د نیا  تـا قـــه ن
 
 وه رمی بی وه رم دیده هه ر رزا قه ن
 
بروت قیـــبله مه ن میـــحرا با تا قــه ن
 
 مـه ده و مه یله که ت نگا را به کـه س
 
شه‌رته‌ن نه‌ماڕوو عه‌هده‌که‌ی ئه له س
 
 هه ر رو تازه ته ر تا ( یو م الممـــــا ت)
 
وه لی به مه یلت مه یلم هــه ن جه لا ت
 
 هانه زیکری حه ق و هی ره میمـــه ن
 
هه رگیان شا میلی لـوتفی عه مـیمه ن
 
 سه رشارمل ک هچی قاپی خه للا قه ن
 
به به زمی گه ردون مه یل ده رت واقه ن
 
 په وچی میرزا یی هه ر  بی مه زا قه ن
 
دل هه ر یو ن ئادیچ به تــو مو شتاقه ن
 
***
 
 

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد