طبیعت گردی؛ “خروله”، “میشیاو” و پیازدول

به گزارشهزار ماسوله،طبیعت زیبا و بکر و آب و هوای مطبوع هه ورامان بهترین هدیه پروردگار به مردم زحمتکش و دیندار این دیار است، بافت طبیعی منطقه طوری است که برخی از مردمان این دیار اهورایی برای تأمین معاش زندگی دامداری را بعنوان شغل اصلی خود برگزیده اند، این عزیزان در فصل تابستان برای بهره جستن بهتر از طبیعت به ییلاق های اختصاصی روستای خود کوچ میکنند و حضورشان در ییلاق ها باعث رونق نقاط کوهستانی و خوش آب هوا منطقه می شود.

این ییلاق نشینان در کنار امرار معاش و پرورش دام هایشان، میزبانان بسیار خوبی برای علاقمندان به کوه و کوهنوردی شده اند و به حقیقت می توان  گفت با حضور خود زیبایی طبیعت را دو چندان کرده اند.

بعد از این مقدمه کوتاه، گزارشی مختصر از حضورجمعی از اعضای ستاد نماز جمعه پاوه در ییلاق های خروله، میشیاو و پیازدول تقدیم حضور خوانندگان عزیز ” ده نگی نوریاو ” می شود.

ستاد نماز جمعه پاوه متشکل ازجمعی از نیروهای جوانان و خدوم است که بدون هیچگونه چشمداشتی خالصانه در خدمت نماز جمعه و مسجد جامع پاوه هستند.

برابر تصمیم اعضای ستاد مقرر شد، با راهنمایی برادر تلاشگرمان کاک مظفر ولدبیگی مدیر ” ده نگی نوریاو ” یک برنامه کوهنوردی برای اعضا تدارک دیده شود. بر همین اساس با برنامه ریزی بعد از اقامه نماز جمعه مورخ ۸ مرداد ۹۵ ، همه اعضا طبق قرار قبلی در محلی ستاد تجمع و عازم خانه باغی در دامنه کوه شاهو شدیم.

طبق برنامه شب را در خانه باغ کاک عبدالله خسروی ماندیم و از آب و هوایی لذتبخش دامنه شاهو استفاده کردیم. ساعت ۵صبح بعد از اقامه نماز صبح، از طریق جاده جدید الاحداث سریاس به پیازدول، دامنه قله رسیدیم. ساعت ۷:۳۰ صبح آغاز حرکت ما به سمت “خروله” بود.

علی رغم شیب زیاد و کندی حرکت، شور و اشتیاق دوستان و راهنمایی خوب کاک مظفر به راحتی مسیر را طی و در میان بوی خوش گیاهان و طبیعت دیدنی مسیر ساعت ۹ به ” چشمه خروله ” رسیدیم.

برخی از دوستان عزیز تدارک صبحانه گروه را کشیدند و در محل مناسب جهت صرف صبحانه توقف کردیم.

دسته دسته کوهنوردان و علاقمندان به طبیعت وارد خروله می شدند و به جمع زیادی که از شب قبل در خروله اتراق کرده بودند می پیوستند.

با دوستان سری به دشت خروله زدیم، مردم زیادی در محل بودند و هر جمعی در گوشه ای نشسته بودند، چیزی که بیشترین نمود را داشت ریختن آشغال در گوشه و کنار بود که ضمن لطمه زدن به طبیعت باعث آزار و اذیت رهگذاران می شد.

مقصد بعدی ما ” میشیاو ” هه وار مردم خونگرم دیوزناو بود. ساعت ۱۱ به طرف میشیاو حرکت کردیم ساعت  ۱۲ به میشیاو رسیدیم، هه وار نشینان ” میشیاو ” مشغول بازیهای محلی بودند.

فضایی بسیار صمیمانه و دلنیشن بود. مردان ییلاق نشین مشغول بازی بودند و زنانشان مشغول تماشا و تشویق

ناخودآگاه در گوشه ای توقف کردیم و ما هم تماشاگر بازی.

بعد از اتمام بازی به چشمه ” میشیاو ”  رفتیم و از آب گوارای این چشمه نوشیدیم. دیدن ” کلار”های زیبا و تمیز ییلاق نشینان بسیار لذتبخش بود و همین کافی بود تا یکساعتی را مهمانان این عزیزان باشیم.

بدون تردید‌” میشیاو ” یکی از خوش آب و هوا ترین ییلاق های این منطقه است.

ساعت ۱۴  ” میشیاو ” را به مقصد ” پیازدول ” ترک کردیم. مسیر دشوار بود و همراهان خسته و ساعت حرکت هم اوج ساعت گرما…

کاک مظفر بعنوان یک راهنمایی خوب و آشنا مسیر حرکت به سمت قله میشیاو را بسیار برایمان آسان کرد و علی رغم شیب تند و سختی بیش از حد مسیر بعد از یکساعت و نیم پیاده روی آرام به قله مشرف به ” پیازدول ” رسیدیم.

دیدن ” زاولی ” خستگی را از تنمان بیرون کرد، قله ایی که با بلندی ۳۳۹۰ متر از سطح دریا بلندترین قله کوه شاهو و بلندترین قله ی استان کرمانشاه است.

بعد از دقایقی توقف به سمت ” پیازدول ” حرکت کردیم. خستگی در ساق پای همه همنوردان عزیز دیده می شد و لذا برای اقامه نماز، صرف نهار و استراحت بعد از دیداری کوتاه با ییلاق نشینان ” پیازدول ” در کناری اتراق کردیم.

جمع صمیمی همراه بعد از طی مسیری طولانی و قریب ۶ ساعت پیاده روی حدود ساعت ۱۸ ” پیازدول ” را ترک و به سمت پاوه حرکت کردیم.

علی رغم دشواری سفر، صمیمیت اعضا سفری بسیار لذتبخش و ارزشمند را برای همه ما رقم زد که جا دارد از همه عزیزان همراه تقدیر و تشکر نمایم.

همچنین لازم است تقدیر و تشکر ویژه ایی داشته باشم از برادر عزیزم کاک مظفر ولدبیگی که علاوه بر اینکه راهنمایی گروه در مسیر سفر بودند همچون همیشه با شور و اشتیاق نسبت به ثبت تصویری این سفر اهتمام ورزیدند.

گزارش: مصلح قادری